लहानपणी प्रत्येकजण ठिकरीचा खेळ खेळतो. " आयुष्य जवळपास तसं असतं. जवळच्या
जवळच्या घरात तो ठिकरीचा चतकोर तुकडा अचूक पडतो. घरं लांब गेली की हातातला
तुकडा नेमक्या घरात पडेल ह्याची शाश्वती नाही. त्याप्रमाणे आयुष्यात छोटे
छोटे आनंद मिळतात. आपण खेळ खेळणारे असलो तर सरावाने सगळी घरं जिंकूही . पण
ते झालं की नंतरचा टप्पा म्हणजे त्या आखलेल्या चौकोनांकडे पाठ करून ठिकरी
टाकायची. ह्या टप्प्यात जवळच्या जवळच्या घरांचीही शाश्वती नाही आणि कोणतं
घरं आपली ठिकरी अचूक झेलून धरील ह्याचाही भरवसा नाही."
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Labels
आपण सारे अर्जून
इन्टिमेट
ऐक सखे
काही खरं काही खोटं
गुलमोहर
चतुर्भुज
चित्रफित
झोपाळा
ठिकरी
तप्तपदी
तू भ्रमत आहाशी वाया
दोस्त
नवरा म्हणावा आपला
पार्टनर
पुस्तकांबद्दल
प्रेममयी
प्लेझर बोक्स
बाई बायको कॅलेंडर
भुलभुलैय्या
महोत्सव
मी माणूस शोधतोय
रंग मनाचे
वपु ८५
वपुर्झा
वपुर्वाई
वपू अन त्यांचे लेखण
वपू विचार
वलय
श्रवणीय-MP3
सखी
ही वाट एकटीची
हुंकार
0 comments:
Post a Comment